BİZİMKİSİ BİR YOL HİKÂYESİ

Her köyüme yolculuğumda bazı sorular kafama takılır.Düşünürüm kendi kendime.Neden ova köyler gibi yakına yerleşmemişler diye.Uzaklığından mıdır yoksa yolun çilesinden midir bilmem.Ama hep mesafeler soru olur yoluma.Bazen bir kar kış macerası bazen bir çeşme başı piknik olur.Hiç olmazsa mola olur yolculuk.Daha çok Devecikonağı'ndan sonra y oğunlaşır cevapsız sorular.Mustafakemalpaşa'dan Devecikonağı'na kadar anlamazsınız bile ne zaman geldiğinizi.Asıl yolculuk ondan sonra başlar.Git git yollar bitmez ve ulaşılmaz gibi gelse de kavuşmanın sevinci unutturur soruları.Ta ki geri dönüşe kadar ya da tekrar köye gidene kadar.Kıvrım kıvrım yollarıyla bir virajdan çıkarken başka bir viraja girersiniz.Dağları aşa aşa virajları ala ala adeta kuş uçmaz kervan geçmez yollarda gide gele alıştık artık.Bülbül misali ah vatan bizimkisi.Uzaklıktan sitem etsek de gitmeden de yapamayız.Çaresizlik mi dersiniz doğup büyüdüğümüz topraklara özlem mi dersiniz.Ne derseniz ...